در فرهنگ مصرف مواد غذایی مردم کشور ما، اغلب دیده می شود که مرغ های درشت طرفداران بیشتری دارد؛ همین امر باعث می شود طول دوره پرورش مرغ طولانی شود، اما مرغ هایی که به مدت طولانی تر پرورش می یابند و درشت تر می شوند مشکلاتی دارند.

این در حالیست که مرغ های با وزن کمتر از دو کیلوگرم است و مرغ های با دامنه وزنی حدود یک و شش دهم تا دو کیلوگرم در بهترین شرایط سلامت و دارای درجه کیفی بالاتری هستند.

بر خلاف باور برخی، در پرورش مرغ و طیور از هورمون استفاده نمی شود و برای کنترل بیماری دام، از انواع آنتی بیوتیک ها استفاده می شود، اما استفاده صحیح از آنتی بیوتیک ها در تولید و تامین سلامت طیور لازم و مناسب است.

سن مناسب کشتار مرغ حدود 42 روزگی و میانگین ماندگاری آنتی بیوتیک های مصرفی حدود پنج روز است و اگر در زمان کشتار دام، این مدت زمان انتظار در دوره درمان رعایت نشود، انتقال زیاد آنتی بیوتیک به انسان از طریق زنجیره غذایی می تواند عارضه هایی برای سلامت داشته باشند.

دلایل انتخاب اندازه مناسب برای مرغ

-چربی کمتر: مرغ دارای اندازه مناسب، مقدار چربی کمتری دارد در حالی که مرغ های درشت مقادیر زیادی چربی دارند. به این ترتیب کاهش سن کشتار موجب تردی و افزایش کیفیت گوشت ران و سینه شده و کاهش چربی محوطه بطنی مرغ را به همراه دارد.

-قدرت خرید بیشتر: علاوه بر کاهش چربی درون لاشه و قسمت های دور ریز مرغ، طعم لذیذ و خوشپخت بودن مرغ های سایز، تولید مرغ با وزن کمتر و لاشه سبک تر موجب افزایش توان خرید اقشار کم درآمد جامعه می شود.

-دارای باقیمانده کمتر آنتی بیوتیک: آنتی بیوتیک ها بیشتر در بافت چربی ذخیره می شود و کاهش سن کشتار و کوچک تر بودن اندازه مرغ، موجب کاهش حجم چربی ذخیره شده در بافت ها می شود و می تواند در کاهش میزان باقیمانده آنتی بیوتیک در لاشه موثر باشد.

-کاهش ابتلا به بیماری های غیرواگیر: چربی موجود در مرغ درشت موجب افزایش دریافت چربی، اضافه وزن، چاقی و اختلال در چربی خون می شود.