افراد مبتلا به آلزایمر فراموشی و از دست دادن حافظه را تجربه می کنند. همچنین ممکن است تغییرات شخصیتی و اختلال در تفکر داشته باشند. بسیاری از افراد مبتلا به آلزایمررژیم خاصی را دنبال نمی کنند.

چالش های خوردن با آلزایمر

کاهش وزن امری رایج است و با بدتر شدن زوال عقل و آلزایمر ، شدیدتر می شود. علاوه بر فراموش کردن صرف غذا ، دلایل دیگری نیز ممکن است وجود داشته باشد:

محرک های اشتها در مغز ممکن است به طور طبیعی کار نکنند یا داروها روی میل به غذا خوردن تأثیر بگذارند.

غذا ممکن است به دلیل تغییر حس بویایی و چشایی طعم خوبی نداشته باشد.

مشکل در تمرکز ممکن است باعث شود فرد وقت کمتری را به غذا خوردن اختصاص دهد و بنابراین کالری کمتری مصرف کند.

مهارت های هماهنگی ممکن است کاهش یابد ، که استفاده از ظروف برای غذا خوردن برای او مشکل می شود .

آلزایمر مشکلات جویدن و بلع غذا خوردن می تواند برای فرد ایجاد کند. برای بعضی از افراد ممکن است رژیم های غذایی حاوی غذاهای نرم تری برای بلع آسانتر تجویز شود.

با زوال عقل شدید ، افراد همچنین ممکن است توانایی تشخیص مواد غذایی ازمواد غیر غذایی را از دست بدهند. این ممکن است منجر به جایگزینی دریافت غذا با مواردی شود که هضم نمی شوند یا حتی ممکن است سمی باشند.

تغذیه سالم برای افراد مبتلا به زوال عقل

اگرچه اینترنت مملو از اطلاعاتی در مورد تاثیر ویتامین ها و مواد معدنی مختلف در پیشگیری یا حتی معکوس کردن زوال عقل است ، اما در حال حاضر تحقیقات محدود است. با این حال ، اگر فردی کمبود ویتامین یا مواد معدنی دارد ، ممکن است یک مکمل توصیه شود. برخی از کمبودهای ویتامین با مشکلات حافظه در ارتباط هستند که پس از تشخیص و درمان بهبود می یابند.

تحقیقات در مورد غذاهای خاص و الگوی خوردن برای معکوس کردن زوال عقل محدود است. با این حال ، برخی تحقیقات وجود دارد که نشان می دهد برخی الگوهای غذایی می توانند در جلوگیری یا به تأخیر انداختن زوال عقل نقش داشته باشند. رژیم غذایی مدیترانه ای و رژیم غذایی DASH به دلیل نقش آن در پیشگیری از زوال عقل با نتایج امیدوار کننده مطرح هستند اما در این زمان ، تحقیقات بیشتری برای درک اثرات پیشگیرانه این رژیم ها لازم است.

هدف بیشتر افراد مبتلا به زوال عقل خوردن غذاهای متنوع مورد نیاز برای وضعیت خوب تغذیه ای است. با بدتر شدن زوال عقل ، برخی از افراد به دلیل افزایش فعالیت ممکن است کالری بیشتری نیاز داشته باشند. مکمل های خوراکی اغلب برای کمک به دریافت کالری و مواد مغذی مورد نیاز برای حفظ وزن توصیه می شوند.

با افزایش سن احساس تشنگی کاهش می یابد. این را به چالش های دیگر زوال عقل باید اضافه کرد و افراد نیز ممکن است در معرض خطر کمبود آب بدن باشند. تشویق در مصرف مایعات و تأمین غذاهای غنی از آب مانند میوه ها و سبزیجات نیز می تواند کمک کند.

زمان وعده های غذایی نیز یک قسمت مهم برای اطمینان از اینکه فرد مبتلا به زوال عقل به اندازه کافی غذا می خورد ، است. سرو وعده های غذایی در آشپزخانه یا میز ناهارخوری می تواند به آنها کمک کند تا روی غذا خوردن تمرکز کنند. افراد مبتلا به زوال عقل می توانند به راحتی حواسشان پرت شود ، بنابراین از استفاده از بشقاب های طرح دار ، داشتن وسایل زیاد روی میز و روشن بودن تلویزیون هنگام وعده های غذایی خودداری کنید. غذا خوردن با دیگران در یک محیط خانوادگی ممکن است به آنها کمک کند تا روی غذا خوردن تمرکز کرده و مقدار غذا را افزایش دهند.

با بدتر شدن از دست دادن حافظه ، مراقبین ممکن است برای تشویق افراد به غذا خوردن نیاز به ارائه راهنمایی های کلامی داشته باشند. غذاهای انگشتی به اندازه لقمه ممکن است غذا خوردن را ترغیب کنند زیرا به ظروف نیاز ندارند. بافت های غذایی اصلاح شده نیز معمولاً تجویز می شوند ، زیرا جویدن و بلعیدن آنها آسان تر است.

تیم بهداشت و درمان

اعضای تیم مراقبت های بهداشتی ، از جمله متخصصان تغذیه ، گفتار درمانان و کاردرمانان در کمک به افراد مبتلا به زوال عقل و مراقبان آنها مهارت دارند. متخصصان یا کارشناسان تغذیه نیازهای مغذی بیمار را ارزیابی می کند و یک برنامه غذایی منحصر به فرد تهیه می کند که ترجیحات و توانایی های غذایی شخصی را در نظر می گیرد.

ترجمه وتنظیم: سپیده دولتی- کارشناس دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی